Nicolas en de verdwijning van de wereld is uit sinds 15 januari 2019 en is overladen met veel en prachtige recensies in onder meer de Volkskrant, NRC, Trouw en AD, wat me ontzettend blij maakt. Hieronder een uitgebreide lijst met quotes, met links naar de volledige recensie.
*Kees de Kievid van Boekenbijlage schrijft in een gloedvolle recensie onder meer: ‘Anne Eekhout heeft zich wat mij betreft met deze roman geschaard onder de Nederlandse top, zowel wat originaliteit als uitwerking betreft. Als er één literaire roman is die om verfilming schreeuwt, dan is deze het wel. Kom op producers!’
*Op 26 maart verscheen een prachtige 5*****-recensie op Chicklit.nl. Jelka de Jongh schrijft daar onder meer: ‘Anne Eekhout maakt gebruik van prachtige beeldspraak, waardoor de spanning tot in de diepste vezels van de lezer doordringt. Het is bijzonder hoe Anne Eekhout het voor elkaar krijgt om de gedachtegang en belevingswereld van een achtjarige zo goed te omschrijven en de lezer door de ogen van een achtjarige te laten kijken. (…) De manier waarop het karakter van het jongetje wordt omschreven zorgt ervoor dat de lezer niet anders kan dan van deze jongen te gaan houden.’
*4**** van Caroline de Ruyck in de Vlaamse krant Het Laatste Nieuws op 16 maart: ‘Even hartverscheurend als hoopvol. (…) Aangrijpend verhaal over een moedig kind aan de vooravond van een grote ramp.’
*Een prachtrecensie in NRC op 1 maart. 4**** voor Nicolas van Judith Eiselin: ‘Eekhout blinkt uit in beklemming. Haar verbeelding is rijk. Ze geeft het gevoel dat erachter dit boek nog allerlei ‘schaduwboeken’ schuilgaan. Ze zet als het ware je verbeelding aan. (…) Zo houdt Eekhout je sterk betrokken. In het boek klinken echo’s door van andere hedendaagse auteurs die daar ook in uitblinken, zoals Hanna Bervoets, Esther Gerritsen en Gideon Samson.’
*27 februari gaf Marnix Verplancke Nicolas 3*** in Knack Focus.
*23 februari schreef Julia Maria Keers in het AD in een mooie 4****-recensie onder andere: ‘Koeltjes schetst Eekhout een alledaagse wereld die steeds onherkenbaarder wordt. Nog scherper zet ze in dit gitzwarte decor de afhankelijkheid van een kind neer, en zijn onvoorwaardelijke liefde voor zijn familie. Zo legt ze het spanningsveld bloot tussen twee fundamentele emoties van de mens: liefde en angst. Nicolas blijft een bron van liefde.’
*Op 22 februari had Leendert Torn mooie woorden over voor Nicolas in het Nederlands Dagblad. Hij schreef onder meer: ‘Een dystopie? Zeker! Van pagina naar pagina word je de diepte in gesleurd. Soms zou je het boek liever dichtdoen. En toch! Je wordt als lezer wel beloond. Met een beetje hoop. Met een beetje moed. En met ontroering. Misschien omdat je, lezend in dit donkere verhaal, van die radeloze en zorgzame Nicolas bent gaan houden.’
*In een recensie van De Perfecte Buren Leesclub geeft Peter van Bavel op 20 februari hoog op over Nicolas. In deze 5*****-recensie schrijft hij onder meer: ‘Met Nicolas en de verdwijning van de wereld heb ik wellicht al vroeg in het jaar mijn favoriete boek van 2019 in handen. De auteur bleek in staat om mij hoopvol te voelen wanneer Nicolas dat was. Maar ook voelden wij ons samen verdrietig, geliefd, misselijk, verantwoordelijk, verliefd en verward. We deelden samen alle gevoelens tot de laatste pagina waar we elkaar uiteindelijk loslieten.’
*Op 14 februari schreef Jeanine Daems op haar boekenblog: ‘[Nicolas en de verdwijning van de wereld] is knap geschreven, het is aangrijpend en pakkend. Tijdens het lezen werd ik meegesleept in het verhaal, als ik daarna weer naar buiten keek was ik bijna opgelucht dat er niets aan de hand was.’
*9 maart stond een ****-recensie in de Volkskrant. Bo van Houwelingen zegt: ‘[Eekhout] sleurt je mee in deze originele verbeelding van de ondergang van het Avondland, op zo’n overtuigende manier dat je haast verbaasd bent de wereld als vanouds aan te treffen zodra je het boek weglegt.’
*Op 6 februari wordt Nicolas genoemd in De Groene Amsterdammer in een stuk over superheldenverhalen en het boek wordt hierin ‘indrukwekkend’ genoemd. Ook: ‘Het is heel ontroerend als Nicolas (…) ondervindt dat hij met zijn mensenkracht een ander gerust kan stellen.’
*Op 1 februari geeft Hebban.nl ***** aan Nicolas: ‘Eekhout heeft vijf pagina’s nodig om de beklemmende en vervreemdende sfeer van het boek neer te zetten. Vanaf dat moment wordt de lezer onverbiddelijk het boek ingetrokken en zit Nicolas onder de huid: kinderlijk naïef en tegelijk vroegwijs. Bang en dapper. Hunkerend naar bescherming, maar tegelijk bescherming biedend aan babyzusje Emma en oppas Katja. (…) De zinnen zijn ontdaan van alle opsmuk, waardoor ze eenvoudig overkomen, maar precies de juiste sfeer raken. (…) Met een grote sprong zitten beide jongens in je hart om daar niet weer weg te gaan. (…) Nicolas en de verdwijning van de wereld laat je niet los en blijft zeker nog een tijd in je hoofd zitten.’
*Op 1 februari zegt Mel Hartman over Nicolas: ‘Eekhout flikt het hem weer door een verhaal te vertellen dat zo meeslepend en realistisch geschreven is dat ik het gevoel had dat het echt aan het gebeuren was. (…) Het verhaal is geschreven in de typische Eekhout stijl, vlot, met veel psychologische diepgang en boordevol lagen. Ik kon niet stoppen met lezen, stelde me telkens voor na het volgende hoofdstuk het boek weg te leggen, maar je raadt het al: het moest in één ruk uit.’
*Op 25 januari bespreekt Lies Schut Nicolas in De Telegraaf (link naar Blendle), waar zij helemaal in het thema van het boek waan en werkelijkheid door elkaar haalt. Zo kunnen zombies en verkrachtingen haar niet bekoren, maar is zij de enige die ze in dit boek vindt. Toch nog ***
*Op 24 januari staat er een groot interview op lees.bol.com over Nicolas, wanhoop én hoop.
*Op 23 januari was ik te gast bij Radio Kunststof op Radio 1. Het gesprek dat ik had met Jellie Brouwer kun je hier terugluisteren.
*In de week van 21 januari ben ik Auteur van de Week op Hebban.nl! Daarom ook een mooi interview daar, over Nicolas.
*In de dagbladen van HMC (hieronder vallen bijvoorbeeld Noord Hollands Dagblad en de Gooi- en Eemlander) krijgt Nicolas op 22 januari **** van Sonja de Jong: ‘Bij Anne Eekhout (1981) zit altijd een verhaal achter het verhaal, een verhaal dat alleen tussen de kiertjes van de zinnen te zien is (…)’
*Op 19 januari schrijft Rob Schouten in Trouw: ‘Eekhout beschrijft die wereld op de rand van de afgrond met veel inlevingsvermogen maar ook traditioneel science-fictionachtig. (…) Heel raak beschrijft Eekhout die jonge emoties van Nicolas, bijvoorbeeld als ze hem bij de dood van een vriendje laat zeggen: “Ik moet erg huilen. Ik huil heel zacht. Voor de zekerheid”. Hij wil immers ook held zijn en de wereld redden, en dan moet je niet te hard huilen. (…) Nog meer dan over de ondergang van de wereld gaat deze roman ten slotte over de levensraadsels van een kind. Eekhout beschrijft ze met wat ik zou willen noemen nevelig realisme. Een mooie, mysterieuze roman.’
*Boekblogger Lalagè zegt op 15 januari: ‘Het verschil met de vorige twee boeken is dat de hoofdpersoon iemand is om van te houden, die je een mooie toekomst gunt. Anne Eekhout heeft met Nicolas en de verdwijning van de wereld weer een prachtig boek afgeleverd.’
*Op 14 januari verscheen in het Parool een interview met mij over Nicolas.