Een aantal maanden geleden was Corona een biertje. Nu is Corona nog steeds een biertje. Maar er zijn heel veel mensen die dat toch niet helemaal geloven. En daarom gaat het slecht met Corona. De fabriek in Mexico heeft zijn deuren tijdelijk moeten sluiten. Ik snap het wel. Corona is geen lekker Spaans woord meer waar je je tapas bij eet. Niks zon, vrienden en festivals. Corona is nu beeldschermbellen, beademingsapparaat, je doodzieke oma. Allemaal redenen om het op een zuipen te zetten, maar daarvoor kies je bij voorkeur een drankje dat je niet aan je ellende doet denken. Dus nu haten we Corona omdat we corona haten. What’s in a name?
Het is naar voor de medewerkers van Corona en vervelend voor de bezielde Coronadrinker, maar ontsnappen kan gelukkig nog met heel veel ander bier. Mijn supermarkt heeft drieënzeventig (echt? Ja echt.) soorten bier te koop. Dus de bitterzoete zoektocht naar een nieuwe favoriet kon aanvangen. Bij mijn derde door plaatselijke hipsters gebrouwen IPA kwam het in me op dat we eigenlijk enorme geluksvogels zijn. Associatie kan alles in een oogwenk verpesten. Had het coronavirus geen coronavirus geheten, maar het praxisvirus, dan hadden we nu niet collectief de afhangende gordijnrails en de defecte deurbel vervangen. Had het de naam zoomvirus gedragen, dan zouden we nu niet meer weten hoe andere mensen eruitzien. Of, god verhoede: had het het biervirus geheten. Het bierus, zou het in de volksmond worden genoemd. En dan was er geen ontsnappen meer aan.
Deze column verscheen eerder op Uitagenda Utrecht.
