De andere mensen
Je hebt iets gemeen met de mensen waarmee je gelijktijdig op hetzelfde bungalowpark verblijft, maar je komt er nooit achter. Het is een ongemakkelijk erkennen v...
Categorie: Blog
Dat is mei
Ik was bij een marathonlezing. Zeven uur lang, af en toe even pauze. Het heldendicht Mei van Herman Gorter was in stukken gehakt en de stukjes werden door honde...
De illusies van Meg Ryan
Je geloofde in zielsverwanten. In eeuwige liefdes en het lot. Je was namelijk dertien en het waren de hoogtijdagen van romantische komedies met Meg Ryan. We sch...
Tussen paarden en klopgeesten
Je was dertien en zat op paardrijden. En je had daar paardrijdvriendinnen. Op woensdagmiddag na paardrijles hingen jullie nog uren rond op de manege. Jullie ded...
Scheer-me-Ken
Het was nog maar een week geleden dat je van je zakgeld een Ken had gekocht. Hij heette Scheer-me-Ken, want de bruine vlekken op zijn wangen en kin kon je wegha...
Fantastico!
Ik wijt het aan een teveel aan fantasie, maar mijn puberale fascinatie voor het lugubere is er nooit helemaal uitgesleten, al is deze statistisch gezien behoorl...
Wanneer komt de tweede?
Ik ken veel mensen die zelf geen boeken schrijven, die zeggen dat een boek van jezelf te vergelijken is met een kind. Soms bedoelen ze dat figuurlijk: ‘Je moet ...
Kantoorverlangen
Schrijvers hebben geen kantoor. De meeste niet, in elk geval. Ook ik werk gewoon af en toe eens thuis, soms op de bank, soms aan tafel of op bed, soms in een ca...